Çöken binada oğlu Baran ve kayınvalidesini kaybetti, 'Umut' dayanma gücü verdi

Karael'e pandemi nedeniyle bir kişinin refakatçi olması gerektiği söylenince dışarıya çıkıp, beklemeye başladı. Bu sırada meydana gelen depremde Karael'in oğlu Baran ve kayınvalidesi Özcan, yıkılan binanın enkazı altında kaldı. Arama kurtarma ekiplerinin çalışmaları sürerken, Baran Karael ile anneannesi Özcan'ın cansız bedenleri çıkarıldı.

'APARTMANA GİRMEYİ DÜŞÜNDÜĞÜM SIRADA ÇÖKTÜ'

Kayıpları nedeniyle çok zor günler geçirdiklerini dile getiren Sabri Karael, "Öncelikle o günün acısı tarif edilemez. Allah kimsenin başına böyle bir acı vermesin. O gün Baran'ın diş randevusu vardı. Ben, kayınvalidem ve oğlum dişçiye gittik. Hep birlikte yukarı çıktık. Pandemi nedeniyle birden fazla refakatçı bulunmaması istendi. Bu nedenle ben dışarı çıktım. Bu sırada sarsıntılar başladı. Caddedeki dükkanlardan insanların dışarı kaçıştığını gördüm. Dişçiden de dışarıya doktorlar çıkmıştı. Ben yanlarına koştum. Binaya girmeyi düşündüm. Bu sırada apartman çöktü. Molozlar bana da isabet etti. Çok büyük toz bulutu yükseldi" dedi.

"Dünyam yıkıldı. 'Zaman geriye döner mi?' diye düşündüm. Çocuğumun diş tedavisinden sonra yanıma gelmesini beklerken, ortaya çıkan enkazı görünce dünyam karardı. Dizlerimin üstüne çöktüm. Allah'ım dedim. Hayırlısı neyse o olsun. O'nu sen verdin, almak istersen de takdir senin dedim. Devasa bir enkaz vardı. Elimden geldiğince moloz ve taş yığınlarını kaldırmak isterdim. Yardımın gelmesi de biraz zaman aldı. 'Aynı gün çıkarlar mı?' diye büyük bir umudum vardı. Diş kliniğinde çalışan bir personel ile görüştüm. Bana 'Biz kaçarken hemen arkamızdalardı' dedi. İçeriyi az çok bildiğim için kendimce hesap yaptım. Depreme şurada yakalanmışlardır, açık alana gelmişler, belki kurtulmuşlardır diye umutlandım. Umutlu bekleyişimiz 5 gün sürdü."

Hastane odasında beklerken, morga gitmem gerektiği söylendi. Morga girdik. Anlatması bile çok zor. Evlat acısını anlatamam. Evladımı morgda gördüm, dünyam karardı. Bana sarılan evladımı ve kayınvalidemi orada görmek çok zor. 'Ya sabır' dedim. Zor süreç. Her gün bizim için zor geçiyor. Hep ilk günkü gibi acı yaşıyoruz. Gece uykularım kaçıyor. Gece uyurken yataktan sıçrıyorum. Sanki binalar üstüme yıkılıyormuş gibi geliyor. Özellikle evladımı toprağa verdiğim ilk gün çok zor geçti. Eve geldik. Zaman durmuş gibiydi. Ne yapacağımı şaşırdım" diye konuştu.

İnşallah umudumuz olur. Evlat farklı. Hiçbir evlat diğerinin yerini tutamaz. Bunu anne-babalar çok iyi bilir. Evlatların hepsi değerlidir. Bazen boşluğuma geliyor. Umut'a, 'Baran' diye sesleniyorum. Eşim duygulanıyor. Umut dünyaya geldi. Çok şükür diyorum. Allah gönlümüze göre verdi. İyi ki doğdu Umut paşam. Bir nebze de olsa varlığı, yüreğimize su serpti. Depremden hemen sonra telefonlar geliyor, birçok kişi başsağlığı dileklerini iletiyordu. Sonra yalnız kaldık. Allah devletimize milletimize zeval vermesin. O gün yardım kuruluşları insanlara yardımcı olmaya çalışıyordu. Yardımcı olmak isteyen birçok vatandaş da oradaydı. Ama sonrası için bir kuruluş olsa ve insanları ziyaret edip yalnız bırakmasa çok güzel olurdu" ifadelerini kullandı.